W dniu 01.09.1945, podczas przejęcia przedsiębiorstwa Heine&Seifart GmbH od wojskowych władz radzieckich na rzecz Skarbu Państwa Polskiego, ustalono na podstawie zapisów księgowości poniemieckiej, że fabryka została założona w roku 1891 przez Friedmana i Heine.
2 lata później Friedman wystąpił ze spółki, w jego miejsce wstąpili wspólnicy z rodziny Seifart. Rozpoczęto przebudowę fabryki. Dnia 16.06.1934 firma Heine&Seifart GmbH w drodze odkupu przeszła w posiadanie baronowej von Romberg i G. Rohde, którzy do momentu kapitulacji Niemiec zarządzali fabryką. W owym czasie produkowano tu armaturę oraz części do łodzi podwodnych.
W momencie przejęcia własności na rzecz Polski, przedsiębiorstwo otrzymało nazwę Państwowa Fabryka Armatur w Jeleniej Górze, przy ul. Karola Miarki 9. Pierwszym dyrektorem był Kazimierz Szymański, który ustalił, że w okresie od 09.07.1945 do 01.09.1945 armia czerwona zdemontowała i wywiozła z zakładu 150 sztuk nowoczesnych maszyn (obrabiarki), pasy transmisyjne, urządzenia chromowni i szlifierni, siłownię i urządzenia elektrowni, motory, 32 maszyny biurowe, wszystkie urządzenia transportowe i samochody oraz narzędzia (wszystko spisane w aktach fabryki) na łączną wartość 489.563,86 RM (Reichsmark). Na koniec roku 1945 w firmie pracowało 19 Polaków (7 prac. umysłowych i 12 fizycznych) oraz 32 Niemców (w tym 7 prac. umysłowych).
W roku 1956 Fabryka została przyłączona do Kombinatu Maszyn Budowlanych. W tym czasie fabryka produkowała części zamienne do ciężkich maszyn budowlanych jak np. sprzęgła główne, koła napinające, tuleje gąsienic, tłoki do silnika głównego i rozruchowego, półosie i wały do spycharki T-100 Staliniec (zaopatrując większość krajów bloku wschodniego).
W latach 80. po upadku Kombinatu zakład wyodrębnił się jako samodzielne przedsiębiorstwo o nazwie Jeleniogórskie Zakłady Odlewnicze ZREMB, którego organem założycielskim był Wojewoda Jeleniogórski. Profil produkcji poszerzył się wtedy o różne modele zębatych pomp paliwowych.
W roku 1996 przeprowadzono przekształcenie własnościowe zakładu w spółkę z udziałem pracowniczym pod firmą Zakłady Mechaniczno-Odlewnicze ZREMB Sp. z o.o., która w roku 1997 przejęła mienie do odpłatnego korzystania. W roku 2002 majątek został wykupiony przez Spółkę od Skarbu Państwa za kwotę PLN 1.600 tysięcy, z czego 966 tys. zł spłacano w 20 równych ratach. Przedsiębiorstwo – a w nim odlewnia metali kolorowych – produkowało wówczas części zamienne go maszyn górniczych (krążniki, panwie, tuleje ślizgowe, koła biegowe), części do urządzeń dźwigowych (wieńce ślimacznic, łożyska szyjne, osie cierne do napędów dźwigów osobowych), części do maszyn budowlanych (tłoki do silników spalinowych, serwomechanizmy do wózków widłowych), drobne urządzenia mechaniczne (aparaty bezpieczeństwa dla pracujących na wysokości, bloczki, wyciągacze, samozamykacze do drzwi) oraz rowerowe pojazdy rekreacyjne trój- i czterokołowe.
W kwietniu 2006 roku Spółka znalazła inwestora strategicznego, który nabył większościowy pakiet udziałów i zrestrukturyzował Spółkę. W roku 2013 zmieniono firmę spółki na BGI ZREMB, przyjmując pierwszy jej człon od nazwy tegoż inwestora, który następnie odsprzedał pakiet udziałów osobom prywatnym.
W 2017 roku Spółka zaprzestała działalności produkcyjnej koncentrując się na aktywności rentiersko deweloperskiej.
